Gil Pyrrhula pyrrhula (Eurasian bullfinch)

Gil - bardzo popularny, jaskrawo ubarwiony ptak, w Polsce uważany za "zimowego gościa". Nazwa naukowa wywodzi się z greki i oznacza kolor ogniście czerwony.

Gile to nasze liczne ptaki lęgowe, które jednak w okresie lęgów można przeoczyć, ponieważ zachowują się wtedy bardzo ostrożnie i skrycie. Nawet kolorowego samca można łatwo nie zauważyć w gęstwinach gałęzi. Te ptaki częściej widziane są zimą, kiedy to kolor czerwony jest dobrze widoczny na nagich gałęziach drzew. W tym okresie gile pojawiają się w miastach, parkach oraz ogrodach, by wyjadać nasiona. Jest to ptak osiadły, ale niektóre ptaki migrują ze Skandynawii do centralnej Europy. Często widywany w stadkach lub parach, a bardzo rzadko pojedynczo - gile nie znoszą samotności i są bardzo towarzyskie.

Samiec jest bardzo łatwy do oznaczenia. Ma jaskrawoczerwony brzuch, podczas gdy upierzenie samicy jest szarobeżowe. Obie płcie posiadają dużą, czarną czapeczkę. Gil jest dość dużym i krępym łuszczakiem, posiada dużą głowę oraz gruby, pękaty, dziób. Ma długi czarny ogon, z którym kontrastuje biały kuper i szary grzbiet. Na skrzydłach znajduje się miały pasek pokrywowy. Młode ptaki posiadają całą głowę szarobrązową. Długość ciała: 16-17 cm.

Gile, jako miejsca lęgowe preferują zaciszne bory z dużą ilością świerka, uprawy choinek czy świerkowe młodniki. Bardzo chętnie jednak zakładają gniazda w wysokich tujach czy jałowcach, gdzie doskonale ukrywają swoje gniazda.

Po okresie lęgowym gile milkną i znikają w lasach, by potem pojawić się stadami jesienią. Śmiertelność roczna gili wynosi aż ok. 50%. Najstarszy spotkany gil miał ok. 15 lat.

Gile żywią się nasionami dziko rosnących roślin (drzew, chwastów), a wiosną chętnie zjadają także ich pączki. Ptaki przeważnie żerują na drzewach i krzewach, a zimą zlatują na ziemię albo odwiedzają karmnik (lubią słoneczniki i konopie). W przeciwieństwie do niektórych ptaków gile nie interesują się mięsistą częścią owoców, ale wydłubują ich nasiona, które połykają w całości. Po okresie lęgowym ptaki te chętnie zjadają takie suche i mięsiste owoce jak jagody, owoce leśne - nasiona pokrzyw, łobody, jaworu, czereśni, brzozy, olchy, dębu, buka, szczawiu i innych roślin, które ściągają je do parków i ogrodów. Lubią także mniszek lekarski. Najchętniej zjadają jednak nasiona jarzębiny, głogu, dzikiej róży i jesionu. Często można je często spotkać jak wyjadają nasiona klonu. W lecie gile mogą zjadać także niewielkie pająki. Pisklęta są karmione głównie świeżo dojrzałymi nasionami.

Śpiew gila to krótkie, gwiżdżące lub fletowe, smutne "phiu" lub rzadziej opadające "phiu-ju".

* * *

Dawno nie widziałam gili... niestety. 

Mam nadzieję, że ten post wydał Wam się ciekawy i pomocny! :)
Rysunki zrobiłam na tablecie graficznym, jeden w stylu bardziej "rzeczywistym", a drugi "komiksowy" - czy ten drugi nie jest... hm... trochę... dziecinny?

Pozdrawiam, wilga02