Walewice - podejście drugie, czyli sesja zdjęciowa rybitw białoczelnych!

Ta wyprawa, mimo, że bez żadnego nowego gatunku, moim zdaniem, była bardziej owocna niż poprzednia. :)
Wyjechaliśmy ok. 7:00. Po drodze oczywiście natknęliśmy się na pójdźkę. Jak tu się nie zatrzymać i nie zrobić jej zdjęć?

Ktoś ty?

Jestem nieuczesana.

Chwilę potem zobaczyliśmy dwa samce bażantów, które paradowały na drodze i wyraźnie każdy miał ochotę przylać temu drugiemu. Ścigały się, trzepotały skrzydłami, jeden raz skoczył na drugiego.

Jednemu ogonek odpadł... :(

Na miejscu byliśmy przed 8:00. Przywitały nas rybitwy rzeczne i śmieszki, jednak prócz nich nie widziałam nic bardziej interesującego. Na jednym z pierwszych stawów jak zwykle pływały krzyżówki, łyski i łabędzie nieme.

Gdyby nie te pasy na wodzie to bym tego zdjęcia nie wstawiła. Nie wiem, jak one wyszły, ale wyglądają ciekawie.

 Doszliśmy do stawu, gdzie zawsze można obserwować siewkowce. Tym razem - totalnie nic! Nawet ani jednej czajki! Same kaczki i mnóstwo łabędzi po drugiej stronie + stada gęgaw. A gdzie krawodzioby, łęczaki, kwokacze z ostatniej wycieczki? Wszystko się wyniosło. Pomyślałam, że ta wyprawa może już dostać miano nieudanej. Ale poszliśmy dalej. Wyjątkowo hałaśliwe były rybitwy rzeczne i białoczelne, które latały wszędzie wokół stawów z rybkami w dziobach i darły się na śmieszki (lub na nas). Widziałam, że siadają na prętach wystających z wody i postanowiłam, że muszę mieć jakieś dobre zdjęcie rybitwy.

Te rury to nie były za bardzo fotogeniczne...

Przeszliśmy na jeszcze następny staw, gdzie dalej fotografowałam rybitwy. W pewnej chwili moja siostra pokazała mi ptaka, który siedział kilkanaście metrów od nas na metalowej blasze (lub cokolwiek innym, nie wiem, co to było, nie ważne!). Rozpoznała piskliwca i zaczęłyśmy fotografować. 


Wracając spojrzałam na sąsiedni staw i zobaczyłam rybitwy białoczelne siadające na kamiennym murku na wodą! Gdybym się tam zakradła, mogłabym kucnąć za trzcinami kilka metrów za nimi! Nie mogłam tego tak zostawić. Pobiegłam tam z siostrą. Kucnęłyśmy w pewnej odległości, a potem zaczęłyśmy się skradać (jakby ktoś nas wtedy zobaczył, to mógłby pomyśleć, że próbujemy się zaczaić na murek albo nie wiadomo co robimy - ale co mnie to obchodzi :D).
Zobaczyłam parkę rybitw. Aparat w ruch!

Zakradamy się bliżej, i bliżej i... okazuje się, że dalej, na murku, siedzą jeszcze 2 para dorosłych rybitw i 4 młode! Do tej pory ich nie widziałyśmy, bo trzciny dobrze je zasłaniały.

"Daj jeść!"

A potem to już na całego!

"Mówię ci! TAAAAAAAAA RYBA BYŁA! Nie mieściła mi się w dziobie!"

Pozdrawiam wszystkich :)

wilga02